Auberge du Bonheur

Sommelier Arthur Hermann wacht mij op in de bar van restaurant Auberge du Bonheur aan de Bredaseweg in Tilburg. We kijken uit op de vijver van het voormalige landhuis aan de rand het prachtige sterrenbos De Oude Warande.

Arthur Hermann, sommelier

In het restaurant heb ik afgesproken Arthur Hermann, voormalig sommelier van Auberge du Bonheur. De Auberge maakt deel uit van de gelijknamige Bonheur Horeca Groep, een paraplu voor verschillende uitspanningen in en rond Tilburg. Arthur heeft het rijtje de afgelopen jaren zien groeien: Prise d’eau Golf, de Faculty Club van Tilburg University, de stijlvolle Grotto in de Oude Warande, het Koning Willem II Stadion, het Jupiler- supporterscafe-cafe D’n Beitel (in het KW II Stadion) en De Postelse Hoeve.

Wanneer ik richting restaurant loop zie ik in de benedenruimte het brede buffet al staan, over de volle breedte gevuld met verschillende malts en bourbons, gebroederlijk schouder aan schouder opgesteld. Buiten zie ik een grote vijver omzoomd met groen, een prima ambiance aan de rand van de lommerrijke Oude Warande om alle geuren en smaken  tot hun recht te laten komen.

De keuze van de zaak

“Je maakt een keus om je klanten tevreden te houden”, zegt Arthur Hermann. “Door de jaren heen weet je wel wat mensen vragen en daar voeg je dan af en toe iets aan toe“. Toen Arthur Hermann op 1 december 2000 in dienst trad bij de Auberge  maakte hij direct werk van het whiskyaanbod.

Hoe ziet die keuze van de zaak er thans uit ? Op de hoek van het buffet in het restaurant valt mij direct een mooie Oban 14 y.o. op; geflankeerd door drie geturfde Bowmore whisky’s (12 y.o., 15 y.o. Old Darkest en de Legend); daarnaast vinden we de zachte Tomintoul 16 y.o. als rustpunt. Zo, wat een ontvangst. Op de tweede rij staat een voor mij onbekende Buffalo Trace Kentucky Straight Bourbon met daarnaast de bekende groene driehoeksfles van Glenfiddich. Aan de zijkant het gezellige ingehouden buikflesje van Dimple whisky, een blend die veel gedronken wordt, volgens Arthur.

Internationaal

Even rijst de vraag bij mij of dit tableau vivant niet voor mij als bezoekend schrijver is samengesteld. “Nee”, zegt Arthur, “deze samenstelling geeft de vraag van de bezoekers aan, niet zelden een internationaal gezelschap omdat de Tilburgse Universiteit haar gasten regelmatig onderbrengt in onze rustieke Auberge”. Het is inderdaad een uitgebalanceerde groepering van malts, blends, bourbons, rums en grappa’s. Ik scan de aanwezige whisky’s: lichtere Lowlands naast een karaktervolle Highlands; enkele geturfde Hebredians naast wat zoetige bourbons en afsluitend enkele uitstekende blends. Hier kan een desserttijger wel even op piekeren.

Achter de bar

Dat is nog lang niet alles, zegt Arthur en knikt glimlachend met zijn hoofd richting bar. Inderdaad, twee glazen schappen achter de bar zijn gevuld met een ander internationaal A-team aan whisk(e)y’s. Willekeurig opgesteld zie ik Jack Daniels, Seagram, Four Roses, Famous Grouse, Chivas Regal 12 yo, Dalwhinnie 15 yo, Ballentines, Jameson, Glenfiddich 12 yo, Canadian Club en weer de Buffalo Trace Kentucky Straight Bourbon; een niet geringe keuze aan wereldwhisky’s.

Carrière

Arthur’s carrière is indrukwekkend. Na bijna twaalf jaar met heel veel plezier hier gewerkt te hebben kijkt hij terug. Veertig jaar is Arthur actief geweest in de horeca. Gepassioneerd vertelt de restaurant manager, vinoloog en sommelier over zijn werkzame leven: stewart in de dining room op de Holland Amerika Lijn, chef de rang in restaurant Duinrand (Drunen), eigenaar van restaurant De Proeverij aan de (Korte Heuvel, Tilburg), restaurantmanager in restaurant  Boschlust (Teteringen), restaurantmanager/sommelier in hotel/restaurant Auberge du Bonheur (Tilburg). Nu kan hij meer tijd steken in zijn vriendenclub van vinologen, de Proefclub Middenbrabant. Arthur is het levende bewijs van een long life taster: hoe ouder je wordt hoe beter je smaakpapillen getraind,  des te verfijnder de smaak. Ja, Arthur mag nog graag een Bowmore 15 y.o. inschenken voor zichzelf.

Patrick Verbunt

Toen eigenaar Patrick Verbunt nog de scepter zwaaide kon er ook nog een sigaartje bij borrel gepresenteerd worden. De heer Verbunt was zelf een sigarenliefhebber en was hier zelden zonder een stevige sigaar te zien. De tijden zijn echter veranderd en de roker wordt steeds verder teruggedrongen. Een mooie Macanudo humidor is een stille getuige uit dit recente verleden. Hij siert het dressoir tegenover de bar; jammer dat de enkele sigaartjes het zonder vocht moeten doen. Wanneer ik, na hartelijk afscheid genomen te hebben van mijn  gastheer, naar mijn auto loop via een van Tilburgs ‘benkes’, valt mij de met mozaïek ingelegde tekst op. Zou de maker binnen een stevige dram genomen hebben voordat hij aan het werk ging ? Ik lees: Wear something borrowed , something blue, old and new. Een ding is zeker, het zal vast een hele mooie dram geweest zijn als hij zich door Arthur Hermann heeft laten adviseren.