(foto’s Fred Blans)

Landgoed De Rosep

‘We hebben zo’n 40 whisky’s voor onze gasten uitgestald’, zegt F&B manager Dirk Schuurmans enthousiast aan de telefoon. Zo, dat klinkt stevig; ik kan niet wachten om hem te spreken. Landgoed De Rosep is een begrip in het Brabantse land. De hotel-, restaurant- en vergadercentrumcombinatie ligt in een lommerrijke omgeving in de gemeente Oisterwijk – ook wel de Parel van Brabant genoemd. Ze hebben een 4-sterren reputatie hoog te houden. De verwachtingen zijn dus hoog gespannen.

Een sfeervolle collectie

‘Kijk, hier moeten we het mee doen’, zegt Dirk glimlachend, terwijl hij de handen spreidt richting bar. De ledverlichting achter de bar staat op ‘sfeer’ en ‘zwoel’, dus mijn ogen moeten even wennen aan de in paars gehulde flessen. De vele whisky’s zijn strak naast en achter elkaar geplaatst. Wanneer ik dichterbij kom zie ik enkele heuse beauties staan. Een springt er zonder meer uit: de Coal Ila 22 y.o., 51% abv (Old Distillers Collection). De voor mij onbekende Rx Bourbon staat een treedje lager. ‘Leuk verhaal‘, zegt Dirk, ‘deze bourbon wist te overleven tijdens de alcohol drooglegging in Amerika in het begin van de vorige eeuw. Je kon hem enkel op doktersrecept krijgen, omdat hij een medicinale smaak had’.

Balanceren

Dirk houdt zijn whiskykennis op peil door regelmatig met vrienden uit de horeca te sparren. De basis is echter al gelegd op de Middelbare Hotelschool in Tilburg. ‘Daarna Maison de Boer, Golden Tulip Central en Den Bosch en enkele jaren Holland Casino in Venlo’. Mijn gastheer werkt pas zo’n 3 jaar bij De Rosep, maar heeft al snel werk gemaakt van een duidelijke whiskykaart met chique lederen omslag. ’Ik heb de whisky’s voor onze bezoeker overzichtelijk in beeld gebracht: Lowlands, Highlands en de eilanden, oftewel zacht, rokerig en turfachtig. Er zal niet veel whisky meer bijkomen, eerder worden er flessen uitgewisseld. Wel wil ik wat uitbalanceren qua landen: wat meer Ierse whiskeys bijvoorbeeld. De Jim Beam bourbon mag dan naar de keuken; deze is nog nooit gedronken. Nee, dit is een prima aantal voor onze liefhebbers om uit te kiezen’.

Watertanden

De keuze van de zaak is zeer breed: een Indiase Amrut naast een Schotse Lagavulin 16 y.o. uit Islay; een prachtige Talisker 18 y.o. van het Schotse Skye naast een Abelour A’Bunadh. Een swingende Johnnie Walkerfles met ronde bodem (voor gebruik op zee) naast een veilige Singleton 12 y.o. Dan twee Speysiders: de Glen Elgin 16 y.o. (Cooper’s Choice) en de wat lichtere Knockando 18 y.o. De laatste eyecatcher is zonder meer de Bunnahabhain 12 y.o. van whiskyeiland Islay. Een ongefilterde whisky zonder kleurtoevoeging die veel klanten graag in hun glas zien. ‘Hoe laat ik mijn bezoekers watertanden’ lijkt hier het barmotto van Dirk Schuurmans. Het souterrain is sfeervol ingericht voor feestjes en partijen. We zetten ons gesprek hier voort en praten verder over wijn en whisky. Terugkijkend op het huisaanbod mag ik alleen maar tevreden zijn. Ja, de 4 sterrenvlag dekt de lading zonder meer. Aan alle verwachtingen is voldaan: aan de variëteit, het verhaal en de presentatie.