Van bierspatel tot pipet

Een whisky-sigaren pairing met 10 kritische studenten levert een boeiende en leerzame avond op. Het wordt een  verkennend rondje langs de 6 whiskyregio’s van Schotland en een eerste kennismaking met het moois dat op sigarengebied uit zowel Cuba als Nederland/Belgie komt. De sigaren line-up is als volgt: een small robusto Partagas Serie D no. 6, gevolgd door een evenzo prachtige Vegueros uit de Cubaanse Vuelta Abajo; daarna een Jura- en Islaysigaar van sigarenmaker Gerard de Graaff (sigarenfabriek De Hertogh Sigaren uit Arendonk). De beide laatste kenmerken zich door zorgvuldig gekozen binnengoed, afgedekt met een smakelijk Sumatrablad.

Exerceren met gedistilleerd

De 6 whisky’s  laat ik in sterkte oplopen. Ik trap af met een milde Old Pulteney WK499 Isabella Fortuna (52% abv), daarna een zachte Auchentoshan Classic (40% abv), een gesherriede Aberlour A’Bunadh (60.1 % abv), een licht geturfde Longrow CV (46 % abv), een wat sterkere Isle of Jura – 35 ppm –  Prophecy (46 % abv) en ik eindig met een klassieke, stevig geturfde Laphroaig 10 yo (40 % abv). Geen verrassende opstelling, maar wel voor ieder wat wils. Hoe verleid ik 10 bierspecialisten tot een kritische proeverij waarbij ditmaal niet het drankvolume voorop staat, maar het  exerceren met zes keer 2 cl gedistilleerd ?

Bierspatel

Mijn gasten hebben voor een noviteit gezorgd: een bierspatel. Het instrument heeft de vorm en de uiterlijke kenmerken van een eierspatel. ‘Klopt’, zegt Pieter, ‘maar hij is bedoeld als flessenopener’. Pieter neemt de fles in de linkerhand, de spatel in de rechter en tikt twee keer tegen de fles. Daarna slaat hij met de scherpe zijkant van de spatel zeer behendig van onder naar boven de dop van de fles. Door de opgewerkte druk knalt de bierdop meters de lucht in. Perfect studentenvermaak.

Alcoholisch hoogtepunt

Als tegenprestatie hoop ik op mijn beurt enkele whisky’s  te ontsluiten  en mijn gezelschap naar een alcoholisch hoogtepunt te brengen. Ik vertel over van de haringkotters van Wick, over de Temperance Movement, over de verschillende houtsoorten die de smaak beinvloeden, over het skigebied Aviemore dat haar uitlopers heeft in het hart van de Speyside : Dufftown; en over de turf die altijd haar mildere of sterkere sporen nalaat. Bij de geturfde whisky’s komt ook het sigarenverhaal om de hoek kijken. De gesherriede Aberlour A’Bunadh is altijd een smaakvol hoogtepunt. Naarmate de avond vordert trekt er een blauwe rook door de kamer.  Een mist die  – terwijl we de geturfde Campbeltown Longrow CV ruiken en proeven – in de verte de prachtige klanken van Paul MCartney oproept.

Kintyre’s: Mull of Kintyre
Oh, mist rolling in from the sea
My desire is always to be here
Oh, Mull of Kintyre

Ik rook niet, ik proef….

Niet voor alle aanwezigen is het opsteken van een sigaar een bewuste dagelijkse bezigheid. Prima, zeg ik op mijn beurt. Dit mag gerust 1 maal per twee weken of zelf 1 maal per maand. Ik heb zelf de gewoonte om weken achtereen het roken te vergeten. Wat je ook doet – houd ik mijn gezelschap voor –  wees je bewust van wat je rookt, inhaleer niet, maar laat de rook langs je smaakpupillen door je neus weer naar buiten. Dit is wat de laatste jaren wordt beschreven als het Nieuwe Roken: niet de gewoonte staat voorop, maar het genieten. De sigaren van De Hertogh (shortfillers) zijn zorgvuldig afgestemd op de geturfde Jura- en Islaysmaken. De zachtere Vegueros en de full bodied en small robusto Partagas Serie D no. 6 (beide longfillers), op de wat zachtere whisky’s. Ook hier geldt: kies je eigen smaaksensatie, want er zijn in pairing vele smaakscholen.

Nadat de laatste drams uit de glazen zijn verdwenen  en we geconstateerd hebben dat de Aberlour A’Bunadh als winnaar uit de bus is gekomen,  lopen we de zwoele avond in, met of zonder sigaar ….even ‘spatelen’.