Er was eens

Je moet altijd een buffertje hebben met artikelen zeggen veel bloggers anders haken je trouwe lezers af.  Nu heb ik niet veel volgers, dus ik kan wel een deukje hebben. Ik zie dat er in het mapje ‘Er was eens’ nog iets zit: een overheerlijke whiskyproeverij uit het prachtige ‘s-Hertogenbosch. 2016 is voor veel Bosschenaren een speciaal jaar. Zo ook voor whiskyliefhebber en connaisseur Rob Stevens: hij viert dit jaar – na het 50 jarig jubileum van de winkel in 2015 – zijn eigen feestje: 20 jaar in zijn Whiskyslijterij de Koning.

Zes keer Lowland

Ik kan nog net het laatste stoeltje bemachtigen aan de lange proeftafel.  We gaan vanavond de Lowlands verkennen; een onderbelichte regio. Twaalf liefhebbers zijn aangeschoven bij de Four Seasons N&T op deze 25e maart. ‘Wij komen hier iedere maand’, zegt mijn linkerbuurman. ‘Eigenlijk had ik met mijn vrouw in Parijs moeten zitten. Het regent daar, dus dan maar hier’, zegt hij met een brede grijns.

Bladnoch, 22 y.o. 46 % abv (bottelaar Connoisseurs Choice). Grootgrutter Diageo moest er van af en nadat de Ierse eigenaar er enkele jaren mee gespeeld had is de meest zuidelijke van alle Schotse distilleerderijen nu in Australische handen. Door Gordon Mcphail op hout gelegd in Wigtown (de boekenstad van Schotland). Strogeel van kleur en fruitig, bloemig van smaak. Blijkt aan het einde van de avond op plaats 2 te eindigen…een runner-up.

Nummer twee is de Auchentoshan Blood Aok, een leeftijdsloze Glaswegian van 46 % abv. Rob verdenkt deze donkergele Lowlander ervan dat hij na 7 jaren gelagerd te zijn geweest op American Oak ook nog eens overgestoken is naar Franse rode wijnvaten voor nog eens 7 jaar. Hm, niet slecht, maar ook geen alcoholisch hoogstandje; deze zal bij mij op 6 eindigen. In het derde glas dat ik voorgezet krijg bevindt zich een 8 jaar oude single grain whisky, gebotteld door Van Wees (The Ultimate).

Ik zie een lichtgele whisky van de North British grain distillery (combi van Diageo en Edrington) uit Edinburgh. Met deze hofleverancier voor o.a. J&B, The famous Grouse, Cutty Sark en Chivas Regal heeft Van Wees wederom bewezen een neus te hebben voor een mooi glas whisky. Omdat plaats 1, 2 en 3 al vergeven zijn wordt het ex aequo op 3, lees 4.

Ode aan het graan

De vierde fles heeft een bijzonder label en maakt mij direct nieuwsgierig. Een Girvan single grain 21 y.o. 49,3% abv. Met het bouwen van deze graangigant aan de oostkust van de lowlands heeft de Grants familie een prima zet gedaan. Wat is deze grain whisky toch lekker: ietwat chocola, houig, nootjes, stroop. Zonder meer een derde plaats voor deze botteling van Carn Mor. Ik ben na vanvond vast besloten om een plankje in mijn kast te reserveren voor deze wat oudere grain whisky’s: ode aan het graan zou ik zeggen. Op het podium: 3

The Grainman

Maar dan: een 24 -jaar oude graan whisky van The Grainman uit de voorraadkast van de Meadowside Blending van Donald en Andrew Hart (vader  en zoon). Donald stond altijd bekend als de technische man bij de Hart Brothers en zijn broer Alistair als ‘de neus’. Zou dit nog een keuze van Alistair geweest zijn voordat de  broers opsplitsten ? Zonder meer de nummer 1 vanavond: deze whisky met Oloroso Sherry finish zorgt voor een prachtig gekleurd glas met 55.1 % abv. ….phew ! witte chocolade en caramel. Een fantastisch glas. Een juweeltje uit de stal van de Port Dundas Distillery (gesloten in 2010).

Amarenen

De laatste lowlander van vanavond is gebotteld door David Stirk (voorheen Springbank) van de Creative Whisky Company, een 27 yo Strathclyde met een alcoholpercentage van 50.8% abv. In 1988 in het vat gedaan (het jaar dat ik in ‘s-Hertogenbosch mijn geld ging verdienen) en in 2015 op de fles gezet. Een creatief label, dat moet gezegd, zeker niet vervelend van smaak, maar geen super-hoogstandje qua whisky: toch een niet onverdienstelijke vijfde plaats. Mijn buurman heeft het over vruchtensap, ingelegde kersen op stroop (amarenen), kruidig, tikkeltje oud hout, enz… u begrijpt het , beste lezer: we blijven zoeken….