Na een drietal verhalen over zes gepassioneerde whiskybloggers in onze Lage Landen besluit ik het over de grens te gaan zoeken. Zou het waarom van het bloggen, het dagelijks tot wekelijks posten van proefnotities, het volgen van de lezersaantallen en de onrust van een gemiste post ook bij hen voelbaar zijn ? Met een lijstje van vijf aansprekende namen ga ik aan de slag. Als eerste Serge Valentin, toonaangevend voor velen. Hij blijkt meer dan bereid om mijn vragenlijstje te beantwoorden. Binnen vier dagen heb ik de antwoorden op mijn questionnaire binnen. Of hij ook nog wat foto’s kan sturen. Komt in orde, was zijn antwoord. Na enkele dagen komt er een prachtexemplaar binnen met het bijschrift: ‘Here’s the only ‘good’ picture I have’.

Wat is er zo verleidelijk aan bloggen en waar zit’m de kick ?

Ik had al een getypte nieuwsbrief voordat ik met Whiskyfun startte, die ik vervolgens naar mijn vrienden stuurde. Toen ik Whiskyfun begon in 2002 was het de bedoeling om een online smaakdagboek te schrijven. Bloggen bestond nog niet. Mijn grote voorbeeld toen was Johannes van den Heuvel’s Malt Madness; nog steeds de beste blog ever, denk ik. Mijn eigen notities gingen meer over het verzamelen van indrukken. Het latere bloggen was absoluut niet opwindend van mijn kant. Nee, de kick kwam van de whisky’s.

Je zou zeggen dat de whiskyblogger enerzijds aandacht wil en anderzijds wil communiceren ? Wat is uw drive om door te gaan en wat zijn de dagelijkse hindernissen ?

Nee, communiceren is maar een deel van de motivatie. Ik betwijfel of dat genoeg is om door te blijven gaan. Behalve tijdgebrek heb ik eigenlijk nooit enig obstakel of probleem gekend tijdens het bloggen. Tenzij het vrienden waren die dachten dat ik al die drank altijd alleen opdronk.

Is er in uw geval sprake van een blog-verslaving en in hoeverre is het aantal lezers hierin bepalend ?

Ja, het bloggen is zonder meer verslavend. Ik heb altijd tig keren geprobeerd te stoppen. Zie het maar als een rookverslaving. Ofschoon mij dat laatste wel gelukt is. Iedere ochtend heb ik een deadline, behalve op zaterdagen. Ik bouw ook een buffer op: soms publiceer ik iets wat ik maanden geleden heb geschreven. Wel volg ik hoeveel mensen mijn blog lezen omdat het mij iets over de kwaliteit zegt. Het aantal lezers interesseert me als zodanig niet. Wat ik leuk vind, is dat ik zie dat whiskyliefhebbers en mensen uit de industrie het blog lezen en dat je lezers aan je weet te binden, lezers die blijven terugkomen. Ik geloof absoluut niet in SEO machines; je creëert zo ‘dode’ lezers. Tenzij je natuurlijk net opstart of gewoon klein wilt blijven.

Is het schrijven voor (whisky)tijdschriften nog wel van deze tijd nu je als blogger veel sneller het nieuws kunt brengen ?

Sinds een jaar of tien schrijf ik nu voor Whisky Magazine France en ik merk niet dat dit minder wordt. Ook ben ik niet bang dat blogs de tijdschriften zullen verdringen. De artikelen die ik daarin schrijf zijn van algemenere aard, terwijl ik op mijn blog alleen maar proefnotities zet. Soms laat ik wat opinie in mijn reviews doorkomen, maar over het algemeen zijn het de whisky’s die voor zichzelf spreken.

Wat wilt u nog kwijt ?

De gedachte die weleens leeft dat alle bloggers hetzelfde zijn. Mijn advies aan bloggers: bewaar je eerlijkheid en onafhankelijkheid, want dat herkennen lezers. En het grote geheim: schrijf voor de lol, of begin niet.

Serge Valentin: twitter@Whiskyfun en http://www.whiskyfun.com