
Arran Robert Burns Single Malt Whisky
De maand van de culinaire overload ligt nog niet achter me of ik voel de aanvechting iets moois te gaan maken. Meestal ligt mijn culinaire hoogtepunt zo rond 25 januari, de verjaardag van Robert Burns. Dit jaar niet. Voor iedereen die wildgerechten een warm hart toe draagt is dit een gratis recept.
Laat ik niets ingekocht hebben; gewoon de diepvries bevrijd van twee hazenruggen. Het zijn twee flinke jongens wanneer ik ze in de hand heb. Vlees van de haas is altijd wat aan de droge kant, maar o zo smaakvol met de juiste saus en het juiste glas rode wijn. Zelfs de rode kool die ik in gedachten heb, staat mij diepgevroren aan te kijken. De ruggen zullen eerst twee dagen moeten ontdooien om ze vervolgens te marineren in 1 liter karnemelk. Wat heb ik nog in huis ? Veel, in ieder geval de Arran Robert Burns Single Malt Whisky en de blended variant (die eigenlijk toegankelijker is). Ik loop verder even door mijn keukenkastjes. Inkopen: 1 liter karnemelk, 250 gr spekjes, 1 winterpeen, 2 flesjes room, 1 ui en 1 knolselderij.
Een rebels recept

Nadat ze ontdooid zijn gaan de ruggen koppie onder in een ruime ovenschaal gevuld met karnemelk; 4 uur laten intrekken. Waarom karnemelk ? Geen flauw idee, ooit eens van mijn lieve moeder gehoord. Enfin, om 17:00 bak ik de spekjes uit. Ondertussen denk ik aan de saus: deze mag wat port hebben, lees ik. Ik twijfel: waarom geen blended Scotch whisky ? Voor mij staat de kartonnen koker met een wegkijkende, mijmerende Robert Burns. ‘Lay the proud usurpers low’ lees ik onder de klungelige houtskooltekening. Hm…. niet gebruikelijk, klinkt wel strijdbaar, en beetje rebels zelfs. Zeker het proberen waard. Nee, niet in de saus…bij de aangebakken hazenrug, net voordat hij de oven ingaat.
Een Burns spray
Ik snipper een halve wortel, de ui en de halve knolselderij en bak het mengsel flink aan. Daarna gaat er anderhalve fles room in. De hazenruggen dep ik af. De spekjes bak ik uit in een 28 cm braadpan. Iets te klein, dus ik zal wat geweld moeten gebruiken om de ruggen te laten passen. Het gaat redelijk en ik bak ze zo’n 20 minuten. De oven zet ik ondertussen op 160 graden. Ik weet het niet, port is dikker qua textuur en zet zich op vlees vast, maar deze Burns whisky is wat ik vandaag wil. Een dram (0,6 cl) is genoeg…..in sprayvorm.
Estola Reserva 2008
Na 15 minuten in de oven haal ik de ruggen eruit en schenk de saus erover. Terug in de oven voor nog eens 20 minuten. Ondertussen warm ik de rode kool op. Geen aardappelen vandaag. De haas, de saus en de rode kool is al een behoorlijk machtige combi. Terwijl de vleesmeter direct naar de 55 a 60 graden schiet schenk ik de Estola Reserva 2008 in. Altijd goed deze La Mancha: veel eikenhout, weinig vanille en zacht fruitig. Het belooft een mooi 2017 te worden. Nu nog een paar eters….