Vandaag zijn de wereldwhisky’s aan de beurt bij whiskyslijterij De Koning en hiervoor heeft gastheer Rob Stevens een aparte keuze gemaakt uit zijn ‘AZC kast’.

Bain’s Cape Mountain Whisky , Single Grain 40% abv

Deze prettige Zuid-Afrikaanse graanwhisky (100% mais) misstaat zeker niet in de spiritstal (Tobermory, Deanston, Bunnahabhain, Three Ships, Black Bottle) van drankengroothandelaar Burn Stewart Distillers. Zij is op haar beurt weer onderdeel van -wie anders dan – de Zuid-Afrikaanse spirit- en wijnproducent Distell. Ik ruik corn en proef inderdaad een bourbonachtige liquid die prettig in mijn glas hangt: een tikkeltje nonchalant en met een zacht mondgevoel. Niet voor niets heeft deze graanwhisky een van de wereldbekers gewonnen bij de World Whiskies Awards 2013 als ‘World’s best grain’. Zeker voor de prijs van €27 een absolute aanrader.

Cotswolds Single Malt , 46% abv

Een craft distilleerderij uit de glooiende heuvels van het Engelse Cotswolds heeft ervoor gezorgd dat ik de tweede Engelse whisky drink ‘ever’. En ja hoor, mijn neus zegt mij wat ik in gedachten zie: het glooiende landschap van het graafschap Warwickshire in de West Midlands dat zich ontrolt op zachte en ronde wijze. What you see is what you get, maar dan anders ….begrijpt u ? Een congruente whisky. Zonder meer een van mijn favorieten. Deze fles mag vanavond in de trein naar huis op de stoel naast mij terwijl ik het verhaal van Elizabeth Powell van 6 maart 2018 nog eens nalees op The Whisky wash.  Ook hier wordt wijlen Harry Cockburn genoemd, de voormalige master distiller van Bowmore en na zijn vertrek ambulant keteladviseur. Ik mocht hem ontmoeten toen hij jaren geleden de distilleerketels van The Belgian owl aan het installeren was. Ook Jonas Ebensperger – master distiller van PUNI – was lovend over zijn adviezen.

Puni Nero, 46% abv

Wat een elegantie straalt enkel de fles al uit van het enige Italiaanse whiskymerk PUNI. Zowel de bekende architect Werner Tscholl (denk aan zijn fantastische The Timmelsjoch Experience op de Brenner Pas) als de voor mij onbekende (fles)ontwerper Christian Zanzotti (world´s best design prijs in 2016 door de World Whiskies Awards) hebben een onvergetelijke whisky footprint achtergelaten in Italie in het algemeen en in West-Tirol in het bijzonder. (Jammer, dat ook hier het neklabel slordig op de fles is geplakt.) Ik vertel op uitnodiging van onze gastheer het verhaal van mijn eerste kennismaking met de mooiste distilleerderij ter wereld in het Tiroler Glurenza (Glurns voor de Duitstaligen). Dat masterdistiller Jonas Ebensperger een hang heeft naar wijnvaten tekent zijn zuidelijke inborst. PUNI begon haar spirit op Marsala wijnvaten te rijpen en heeft met deze Nero voor de variant van Pinot Noir vaten gekozen. Geen overheersende wijninvloed, maar iets teveel naar mijn smaak om in deze reeks van  wereldwhisky’s indruk te maken.

Omar Sherry Cask , 46% abv

Naast Kavalan is Omar de tweede Taiwanese whisky die bekend is. De Omar-serie uit Nantou Distillery kent 2 expressies: een bourbon en een sherry cask. De laatste staat vanavond ter keuring voor. Bloemengeur stroomt mijn neus binnen: plezierige, zachte, bijna donzen luchten. Ook mijn tafelgenoten zijn blij verrast met deze onbekende Taiwanees. Niet voor niets dat de IWSC ( The International Wine & Spirit Competition) het in 2015 met ons eens was en vond dat deze whisky een zilveren predikaat moest ontvangen en als ‘outstanding’ geprezen mocht worden.

Floki Sheep Dung Smoked Reserve, 47% abv

Het is vrijdag de 13e vandaag en juist toen ik tegen mijn overbuurman zei dat slechte whisky’s niet meer gemaakt  worden, zet mijn gastheer mij een glaasje gerstenat uit IJsland voor. ‘You wait and see’, zie ik hem denken. Ik ruik en frons de wenkbrauwen: deze Floki maakt geen vrienden met mijn reukorgaan. Phew….Om ruzie te voorkomen met andere vitale delen laat ik mijn dram even rusten. Gastheer Rob Stevens weet te melden dat alle ingrediënten van het eiland komen……en dat hij in zijn optimisme 12 flesjes van 50cl had aangeschaft. Nadat mijn Floki Sheep Dung*) Smoked Reserve de kans heeft gehad zich te ‘openen’, komt de naam helemaal tot zijn recht. Geen blijvertje zou ik zeggen. *) Dung=mest.

Rampur Select Cask, 43% abv 

Aan de voet van de Himalaya – 100 km van de Nepalese grens – ligt de grootst producerende spiritmaker van India. Maar liefst een alcohol productiecapaciteit van 156 miljoen liter alcohol per jaar. In een land waar vele hongerige mondjes te voeden zijn, is de alcoholproductie op het hoogste niveau op wereldschaal. Het Malt Whisky Yearbook 2018 vermeldt dat er 7 Indian whiskies bij de top 10 van de ‘Top 30 whiskies of the World’. Zou de ellende in dit Derde Wereld land weggedronken worden ? Ik kan deze gedachte niet onderdrukken als ik vandaag het nieuws uit India weer lees: ‘8 year old girl victim of gang rape’.

Even schakelen. Gelukkig wordt niet alles wat bij Rampur gedistilleerd wordt omgezet in whisky. Ook de lokale markt wordt verwend met drankjes op basis van molasses (bijproduct van  de productie van suiker uit suikerriet of suikerbieten). Dat sommige brouwsels toch het stempel whisky meekrijgen, geeft hen gelukkig nog geen toegang tot de Europese markt (wij hebben aan 1 IJsland al genoeg).
Maar…als ze ‘Schotsachtige’ whisky maken doen ze het meteen erg goed. Voorbeelden hiervan zijn whiskygiganten Amrut Distilleries Ltd in Bangalore, John Distilleries Jdl in Goa en het kleinere Mc Dowell’s Distillery tevens in Goa.

Ook deze Rampur is een topper. Was de eerste in rij de goedkoopste, de zesde dram in rij vanavond is met haar € 88 de duurste. De neus is wederom zacht en meer ‘Indian’ dan de meeste van de twee eerder genoemde reuzen.

Samen met mijn Britse vriendin uit de Cotswolds lees ik mijn vaste dagelijkse bloggers in de trein terug naar huis. Toevallig vandaag (13 april 2018) zet whiskyblogger Serge Valentin een aantal Indian whiskies op een rijtje in zijn digitale proeflokaal.