De herdenkingsboeken rondom de herdenking van de Eerste Wereldoorlog zijn niet aan te slepen. De feestdagen zorgen voor hoge verkoopcijfers. Bij een van deze boeken wil ik stilstaan: Poppy door Steven Slos en Bart Debeer (Just Publishers, 2018). ‘Over het gedicht In Flanders Fields van John McCrae. 100 jaar na WO 1: Een gedicht van alle tijden’.

Slos en Debeer vallen in hun voorwoord met de deur in huis. Er bestaat in Europa een drang naar emotie en spektakel als het gaat om het herinneren van de Grote Oorlog 1914-1918. Er wordt daarom geen eenduidige, krachtige vredesboodschap uitgedragen door organiserende committees op ieder niveau. De schrijvers ventileren een gevoel van onbehagen: een vreedzame wereld lijkt verder weg dan ooit. Een politiek statement ? Wellicht, maar het deert mij niet. Beide auteurs weten mij op onnavolgbare wijze mee te nemen in de drijfveren van oorlogsdichters als John McCrae, Siegfried Sassoon, Wilfred Owen, Rudyard Kipling , Daan Boens en Henri Barbusse.

Poppy en bleuet

Het gedicht van de Canadese arts John McCrae (In Flanders Fields) bleek – samen met de Britse poppy en de Franse bleuet – het vehikel om de vele gevoelens over The Great War tot vandaag de dag vorm te geven. Ik lees de ontstaansgeschiedenis van dit gedicht dat parallel loopt aan de dagelijkse oorlogsgekte. Poppy is prachtig vormgegeven en gelardeerd met foto’s, prentbriefkaarten en (vertaalde) poëzie. Het boek is opgedeeld in twee delen. Deel 1: De Klaproos, McCrae en het gedicht; deel 2: The mud, the noise, the endless poetry: oorlogsliteratuur op alle fronten. Kortom, een aanrader.