Een eerder gemaakt verslag uit 2019 past geheel in de serie ‘Een …..ervaring rijker’….. Ditmaal: Delamain cognac.

Met de recente overname van Verlinden Drink & Discover door Verbunt Wijnkopers is – door een meerderheidsbelang van Société Jacques Bollinger – het bijzondere cognachuis Delamain in beeld gekomen. Aan het Tilburgsch Cigarengenootschap Heerenleed de taak om een kwaliteitsonderzoek in te stellen naar het oudste familiebedrijf (sinds 1759) in de Cognac.

Grande Champagne

Rebecca Montgomery ontvangt ons in het eeuwenoude kantoortje op de Rue J&R Delamain. Logisch dus dat de krakende trappen en eikenhouten vloeren een antieke sfeer uitademen. Wellicht ook niet verwonderlijk dat een Ierse aan het hoofd staat van de Europese verkoop van Delamain Cognac. Immers, het was de Ier James Delamain die oprichter was van dit cognachuis in 1759. Enkele jaren later in 1765 zal de Ier Richard Hennessy zijn voorbeeld volgen; de rest is geschiedenis. We volgen onze gastvrouw door het kantoor, het proeflokaal en de blending room de trap af naar buiten. Een kruipdoor-sluipdoor circuit dat onderweg de nodig fotomomentjes oplevert met zeker een interessant verhaal. Aan de overkant lopen we een schurencomplex binnen waar enkele ketels opgesteld staan met de onlangs ingekochte cognac. ‘Delamain koopt enkel cognac uit de Grande Champagne en dan ook nog eens van minimaal 20 jaar oud’. Enige uitleg over de onderverdeling van de zes cognacstreken volgt. ‘Jarnac is gesitueerd aan de noordkant van het belangrijkste cognacgebied, de Grande Champagne. Dan is er de Petite Champagne, Borderies, Fine Bois, Bon Bois en Bois Ordinaires’.

We begin where others finish

Bij de verdere rondleiding door de diverse opslag- en blendingruimtes worden we tevens vergezeld door keldermeester en meesterblender Olivier Guillateau. Aangezien het Frans van sommigen van ons net zo goed is als zijn Engels, wordt zijn verhaal op belangrijke punten door Rebecca vertaald. Voordat de excursie begint krijgen we elk een tulpglas mee om de cognac te ruiken, maar niet te proeven. Telkens wanneer Olivier een voor ons interessant vat ziet, pakt hij een houten hamer, slaat ermee op het vat om de kurk (bouchon de fût) los te maken, vult zijn ‘wijndief’ met cognac en schenkt vervolgens een bodempje eau-de-vie in onze glazen. Tijdens het ruiken volgt het verhaal. Op ieder vat is met krijt het jaar, het vatnummer, de streek (G.Ch.), en het alcoholpercentage vermeld. Wetende dat Delamain pas haar blendingproces start met minimaal 20 jaar oude cognac, verbaast het niemand dat er vaten tussen liggen uit 1959. Het motto van Delamain ‘We begin where others finish’ is hierop van toepassing.

Faibles

Het ijzeren wenteltrapje naar de kelder moet met enige voorzichtigheid worden genomen. De kelder dateert uit laat 16^e, begin 17^e eeuw en ook hier zijn de nodige vaten opgestapeld. Rechts van ons staan een zestal grote vaten van zo’n 5000 liter elk, de mengvaten die de uiteindelijke Delamain cognac zal geven. Olivier legt uit dat de cognac wordt gemengd en teruggebracht tot 40% alcohol. Dit wordt niet gedaan met puur water, maar met ‘faibles’, een mix van goede cognac met water. Deze menging met een alcoholpercentage van 16% wordt twee keer per jaar toegevoegd wanneer een ander deel op fles wordt gezet.

Een mooi moment voor de voorzitter van Cigarengenootschap Heerenleed om aan La Maison Delamain – in de persoon van Rebecca Montgomery – een Certificat d’honneur uit te reiken. Olivier slaat daarbij een vat cognac aan uit 1959; deze keer om te toosten en te proeven. Ik voel mijzelf even loskomen van de grond na het proeven van deze goddelijke drank. Ik ervaar gelaagdheid  en zachtheid en proef vooral diepgang. Hoe mooi kan cognac zijn ?

Terroir

Na dit hoogtepunt gaan de gastvrouw en -heer ons voor naar een ander gedeelte van het pand waar alle vaten op vatsterkte liggen; cognac die doorgaans niet gebruikt wordt om te mengen en ook niet aangelengd wordt, maar – wanneer op smaak door jaren van verdere rijping in eikenhouten vaten – zo op de fles wordt gezet. De alcoholpercentages van de bottelingen kunnen dus uiteenlopen. Ook ligt er een verzameling vaten uit de verschillende wijndorpen van de Grande Champagne. We stoppen bij een vat uit het dorp Bonneuil. ‘De scheidslijn tussen de dorpen kan erg verschillen door bodemsamenstelling, ligging en helling. Het zijn deze terroir-elementen die de diverse cask strength vaten zo enorm interessant maken’.

Proeven

We sluiten onze Tour de Delamain af met een bijzondere proeverij. In het kantoor presenteert Rebecca ons vier zeer bijzondere Delamain cognacs, ieder met een zeer bijzonder smaakpalet en verhaal. Achtereenvolgens proeven we de Pale & Dry XO (20 tot 25 jaar)en de Vesper (30-35  jaar), een klassieke sigaarcognac die in 1950 voor het eerst op de markt is gekomen. Dan maken we een sprong naar de Très Vénérable, een 50 jaar oude cognac die behoort tot de Haute Categorie. Tenslotte een vintage uit 1988; een niet-gemengde (unblended) cognac uit een enkele wijngaard. Ervaringen zijn onuitwisbaar wanneer ze gebaseerd ijn op kwaliteit en echtheid. Delamain is daar een zeldzaam voorbeeld van. Om de middag helemaal compleet te maken besluit het Cigarengenootschap Heerenleed om een 3-liter fles Pale & Dry XO aan te schaffen en deze te laten voorzien van een inscriptie. Rebecca biedt op haar beurt een fles Vesper Cognac aan.

Vesper Cognac

Na het bezoek aan Delamain begeleidt Rebecca Montgomery ons naar restaurant L’Alambic op het Place du Chateau waar we een eenvoudige lunch nuttigen. De vele indrukken moeten toch bezinken en het zal zo zijn dat het residu van deze ochtend zeker genoeg stof tot napraten zal geven. De keuze van de lunchwijn valt op een Chardonnay Viognier Pere et Fils van Laurent Miquel, gevolgd door een Maine au Bois, een merlot uit 2017. Roken doen we buiten. Zoals afgesproken verwacht L’Atelier de Quai ons wederom voor het diner. We nemen afscheid van Jarnac en zorgen ervoor dat we fris en fruitig weer aan tafel kunnen. Aan de rand van het volle terras is alles sfeervol ingedekt. Ook de overheerlijke Pineau de Charentes staat al op tafel en na een copieuze maaltijd met een prima glas witte Chateau de Valcombe 2018 eindigen we met de voortreffelijke Vesper Cognac van Delamain. De ober van dienst heeft de fles reeds gekoeld.

La Cité du Vin

De volgende ochtend verlaten we Cognac en brengt de reis ons naar het La Cité du Vin, het wijnmuseum van Bordeaux. Deze moderne wijntempel van XTU Architects brengt de historie van de wijn in beeld. We ervaren een reis door alle wijnbouwtradities, vormgegeven volgens de nieuwste visuele en educatieve maatstaven. Gelukkig zijn enkele leden van ons gezelschap zo sportief geweest om enkele stoelen op het terras voor ons te reserveren. Daar komen de oesters voorbij met een goed gekoelde witte ‘linker oever’ Graves, een Chateau D’Uza 2018; een welkome verfrissing bij een temperatuur  van boven de 35 graden.

Nadat alle zintuigen zijn gefêteerd en er oeverloos is gedebatteerd over alles en nog wat, is het tijd om te vertrekken naar Aéroport de Bordeaux-Mérignac. Een ding weet ik zeker: dit is op de linkeroever.