Alle whiskyliefhebbers aan de proeverij van Sjef Hoevenaars ism restaurant De Eetkamer uit Goirle worden hartelijk welkom geheten alvorens ze een plekje zoeken aan een tafel naar keuze. Sjef is docent aan onderwijsgigant De Rooi Pannen en gek van whisky. Tonny van Burk is oud-leerling van onze whisky lunatic en al 24,5 jaar patron-cuisinier bij De Eetkamer. Sjef en Tonny hebben voor deze tasting een whisky-food pairing samengesteld die ons al maanden nieuwsgierig maakt.

Sjef trapt af met een Ballantines Finest Blended Scotch Whisky geserveerd in een mooi crystal look tumblerglas. Tonny sluit hier op zijn beurt perfect op aan met een amuse van gerookte zalm met wortel en sinaasappel. Terwijl dit mini voorgerechtje vriendelijk wordt opgediend door Tonny’s echtgenote Christel van Burk en haar staf voegt Sjef het ‘neusje van de zalm’ toe: hij sprayt er een vleugje Talisker 10 jaar oude whisky over van het Schotse eiland Skye. De combi is licht en fris en maakt iedereen nieuwsgierig naar wat er deze avond komen gaat. Het Eetkamer-team serveert alle whisky’s en gerechten met een glimlach en geen moeite is teveel om iedereen uit te leggen wat men eet en proeft.  Ondertussen start Sjef zijn tour in lichtbeelden door de geschiedenis van de whisky middels een prachtig vormgegeven powerpoint te midden van 35 proevende liefhebbers.

Het kunstwerk van rendierenmos  tegenover mijn tafeltje versterkt de sfeer die Sjef met zijn rondreis door de Schotse Hooglanden weet te creëren: groen, uitgestrekt en vooral zacht als de 2^e whisky van deze avond: een Deanston 12 jaar oud van 46,3 % alcohol. De chef-kok doet er een schepje bovenop: hij verrast ons met zijn fazantenpaté met paddenstoelen-pastinaaksoep en truffel. Deze perfect combinatie maakt mijn smaakpapillen onrustig: wie is deze culinaire tovenaar ? Des te meer Sjef ons de uitgestrekte Schotse Hooglanden laat zien met haar diverse whiskydistilleerderijen, des te meer geniet ik van de acht vierkante meter IJslandmos voor mij.

Het tussengerecht maakt haar opwachting. Direct valt mij iets op aan het bedienend personeel: ze zetten ons al deze verrukkelijkheden voor met een glimlach alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Waarom weet ik als inwoner van deze gemeente niet dat de culinaire  bron waar ik mij aan kan laven aan de Tilburgseweg 34 te Goirle ligt ? Ik krijg een Clynelish 14 y.o van 46,0 % abv (alcohol by volume) voorgezet. Deze topwhisky wordt gemaakt dichtbij de wereldberoemde, gesloten Brora Distillery, een distilleerderij waarvan we de naam alleen fluisterend mogen uitspreken. Na de Ballentines Finest (40% abv) worden alle whisky’s op traditionele wijze netjes in een tulpglas geserveerd. Ik laat de titel van mijn tussengerecht even doordringen: een rolletje van zeetong en coquille, risotto van saffraan en schaaldieren en daaroverheen een  jus van schaaldieren. De lichtgeturfde Clynelish sluit naadloos aan bij de evenzo lichte zeesmaken van mijn tussengerecht.

De culinaire rollercoaster in restaurant De Eetkamer te Goirle nadert een volgend hoogtepunt: het hoofdgerecht. Op een maagdelijk wit bord ligt een hertfilet met een saus van winterbessen. Dit alles op een bedje van zuurkool, ietwat kruidnagelspek en een exquise pommes Anna. Terwijl onze spreekstalmeester zijn verhaal doet over het distilleerproces, overal aanschuift, genereus bijschenkt en iedereen extra uitleg geeft, zie ik een dienblad vol met tulpglaasjes mijn kant opkomen. Ik steek mijn neus diep in het glas en begin automatisch te glimlachen. De geur van mijn hoofdgerecht vermengt zich met deze 12-jarige Dalmore whisky. Ik zie de vriendelijke Richard ‘The Nose’ Paterson voor mij, de masterblender van deze goddelijke dram. Ik neem een hapje van mijn hoofdgerecht, sluit mijn ogen en voel dat ik even loskom van mijn stoel. Waarom zijn er sluitingstijden in de gemeente Tilburg voor dit soort restaurants ? Nog steeds is keukenmeester Tonny druk in de keuken en onzichtbaar voor alle genieters. Wordt het niet tijd dat we onze andere ster van de avond kunnen toejuichen ?

Hoeveel kan een mens culinair verwerken op een avond ? Ik ga het zien, maar merk dat ik al aardig door mijn superlatieven heen ben. Ik luister verder naar het verhaal van onze whiskygastheer over het belang van Olorosovaten, Bourbonvaten of Metusalemvaten.  Een rustmomentje is ons niet gegund. Voor mij staat een kaasterrine van Blue Stilton en Kernhem met notenbrood. De rozijntjes ernaast zijn bovendien in whisky geweekt. Sjef heeft voor deze kaasterrine een Glenmorangie Quinta Ruben 12 y.o. uitgezocht van (46% abv). Zelfs whiskykenner Jim Murray kon hier niet omheen en moest de vlag uithangen met 92 punten in zijn jaarlijkse Whisky Bible.

Het einde van een geweldige avond in De Eetkamer nadert. Nog eenmaal komt de keuken met een hoogstandje: een chocoladetaartje van pure chocolade (63%) en espresso met crème Anglaise en een bolletje ijs. De vanillegeuren komen mij tegemoet en ik voel dat mijn ogen vochtig worden als ik de laatste whiskyfles zie staan: een Dalwhinnie Winter’s Gold (43% abv). Terwijl Sjef alle whiskyregio’s nog eens fijntjes aanwijst op zijn oude schoolkaart ben ik de weg al lang kwijt tijdens deze avond van lekkernijen en hoogtepunten.

Hulde aan De Eetkamer, aan Tonny en Christel van Burk en whiskygastheer Sjef Hoevenaars.