Tilburg, augustus 2013

Deze website over whisky en sigaren is halverwege 2012 begonnen; het noteren van indrukken tijdens de vele reizen en uitstapjes al jaren eerder. Een en ander is de basis geworden voor mijn artikelen in o.a. Whisky Passion (NL), Whisky Magazine (UK), The Whiskey Wash en Neatpour (USA), Der Whisky Botschafter (D), De Kiln (NL) en El Gusto (BE/FR).

Het schrijven is voor mij het becommentariëren van beelden en indrukken.  Ik merk dat het met name de mensen achter de whisky en de sigaren zijn die mij in het bijzonder boeien. Dit kunnen zowel de grote als de kleinere jongens zijn. In het verlengde van het schrijven, interviewen, reizen, proeven en fotograferen liggen de whisky- en sigaarproeverijen die ik thuis en op locatie voor kennissen en vrienden geef.

“Geloof niet alles wat ze schrijven…”

Leg before Wicket

Door Lucy Reijnen voor wijkblad Armhoefse Akkers mei 2019
Fred Blans is een whisky-liefhebber pur sang. Deze passie is begonnen in zijn studententijd. Rondom whisky en het distilleren ervan zijn heel veel verhalen te vertellen. Dat is wat Fred doet: hij vertelt verhalen, anekdotes en bijzondere weetjes over alles wat aan whisky gerelateerd is.
Hij is inmiddels een autoriteit op dit gebied. Whisky komt vanuit de hele wereld, van Schotland, tot Japan, van Frankrijk en ja, tot ook Nederland. Al jarenlang verzamelt hij kennis door te lezen en door het bezoeken van verschillende streken en distilleerderijen. Hij schrijft met regelmaat voor internationale Whiskytijdschriften en -blogs.
“Het is een uit de hand gelopen hobby.” zegt Fred. “Je schrijft eens wat, je stuurt eens wat op en voor je het weet ben je whiskyschrijver. Ik hou van vertellen. Op de whiskyblog ‘Leg before Wicket’ deel ik ook verhalen.”
Leg before Wicket? Deze titel maakt me nieuwsgierig. “Dat is precies de bedoeling.” zegt Fred, “Iedereen vraagt meteen wat dat is, het wekt nieuwsgierigheid. Nieuwsgierigheid heb je nodig wanneer je wil proeven en ruiken. Wanneer je de zintuiglijke ervaring wil aangaan en ontdekken of je het eigenlijk wel lekker vindt. Het is een term uit de sport, een cricket-term. Die ‘leg-before-wicket-houding’ zorgt ervoor dat je verder komt in het proeven, of het nu wijn is of whisky, maakt niet uit.” Fred valt even stil. “Je moet altijd een soort kritische houding hebben voor alles wat je leest, proeft en ruikt. Dat geldt trouwens voor veel dingen in het leven.”
Fred schrijft en organiseert proeverijen. Dat doet hij thuis aan de Sint Josephstraat maar ook op andere locaties. Zo hield hij een tijdlang proeverijen in een bootje in de Piushaven. ‘Whisky te water’ heette dat. Fred wil steeds wat nieuws, steeds vanuit een andere invalshoek bezig zijn met zijn hobby. Meestal werkt hij vanuit thema’s. Daar zoekt hij verhalen bij.
Fred gaat me voor naar zijn whiskykamer. Whiskykamer? Jawel, een speciale kamer met verschillende soorten whisky, boeken, tijdschriften en informatiekaarten. Het is een soort leslokaal. “Ik blijf toch docent,” geeft Fred toe, “Ik wil mensen iets leren. Bijvoorbeeld over de vaten en wat dat doet met de smaak. Whisky blijft minimaal drie jaar in het vat, maar soms langer: vijf of tien of eenentwintig of zelfs wel dertig jaar. Het krijgt dan steeds meer smaak. In de jaren dertig in de Verenigde Staten werd het bij wet verplicht dat vaten maar één keer gebruikt mochten worden. Toen ontstond er meteen een handel in gebruikte vaten, die werden naar Schotland en Ierland verscheept. Wat eerder in een vat gezeten heeft bepaalt mede de smaak.”
Fred pakt een fles, “Dit is FEW whiskey die komt uit Chicago. FEW zijn eigenlijk de initialen van een vrouw die erg gevochten heeft tegen het gebruik van alcohol. De anti-alcohol beweging (de Woman’s Christian Temperance Union) heeft ook voor de latere Drooglegging gezorgd. Dat had trouwens ook weer effect op de Schotse en Ierse distilleerderijen, die soms moesten sluiten. Naar Francis Elizabeth Willard is dus een whiskey genoemd. Bizar.”
“Dit is de laatste kaart die ik heb laten maken.” Fred laat een bord zien waarop informatie, foto’s en een landkaart staan. “Dit gaat over Japanse whisky en deze man,” Fred wijst een foto aan,” is Masataka Taketsuru hij heeft in Schotland in 1920 het whisky maken bestudeerd. Hij nam niet alleen twee notitieboekjes vol met aantekeningen maar ook een vrouw ‘Rita’ mee terug naar Japan.” Fred lacht, “Dat maakt het interessant, dit soort dingen. Al die verhalen.” Fred vertelt boeiend en is nog lang niet uitgepraat. Wie meer verhalen van Fred wil lezen, of informatie wil over proeverijen gaat naar: http://www.legbeforewicket.nl.

Published in The Ileach on May 11 2019 (The Independent Newspaper for Islay and Jura) by Michael Donnelly