Ditmaal kies ik voor een bescheiden proeverij zonder veel toeters en bellen, althans dat was de opzet. Geen muzikale omlijsting, geen doedelzakspelers met opwaaiende kilts en ook geen haggis ditmaal. Wel vier mooie whisky’s met  Schotse gerookte zalm van onze huisleverancier en gerookte ham van die aardige Tilburgse slager. De placemats zijn gehobbyd door Jur, gefröbeld uit een van de laatste nummers van Der Whisky Botschafter. 

Verdieping

Het eerste deel van de studiemiddag in ‘s-Hertogenbosch zit er op. Iedereen springt in auto of trein en spoedt zich naar Tilburg. Om de  honger te stillen komen de saussijzenbroodjes als geroepen. We hebben iets meer dan een uur en daar moet het in gebeuren. Het ligt voor de hand om aan te haken met het onderwerp ‘verdieping’.

Mijn line-up staat op tafel: Auchentoshan Springwood, Bushmills Distillery Reserve 12 yo, Ledaig 10 yo en de Black Bottle. Een combinatie die zich makkelijk laat ruiken en proeven en toch niet zo voor de hand ligt: niet te geturfd, niet te zwaar in de alcohol en choreografisch een aardige spreiding.  Ik wil met name rekening houden met de niet-drinkers, de ongeoefenden in gedistilleerde dranken en ook de nieuwsgierigen.

Pairing

Het verhaal en de ambiance moeten kloppen. De foto-ezel draagt de zware last van de grote platen: de peat oven, de distilleerketels en de verschillende vaten. Op de strak gedekte tafel alle bijgerechten: pure chocolade, bruin stokbrood en water als vaste ingrediënten.  Drie schalen gerookte Schotse zalm op licht gepeperde rucola is een perfecte pairing bij de eerste Auchentoshan Springwood. Op de achtergrond wat onherkenbare vioolmuziek en buiten begint het te miezeren: beter kan het niet. Er wordt na een inspannende luistermiddag volop gecauseerd  en ik laat de Schotse Lowland whisky  het werk doen: ruiken, proeven en ontspannen.  Bij de tweede whiskey, de Ierse Bushmills Distillery Reserve 12 yo, staat iedereen op  de juiste scherpte.

Macanton 117

Altijd prettig om met ietwat turf af te sluiten. De Ledaig (spreek uit: [letsjik]) van het Schotse Mull is voor iedereen een verassing en ‘drinkt als een zomer-Islay’ (quote: Rob Stevens, Whiskyslijterij De Koning, Den Bosch). Deze lichte (nieuwe) tegenhanger van de ongeturfde Tobermory schenk ik in mijn daily dram-glas.  Sommige tafelgenoten trekken de neus wat op na de eerste dip, maar

langzaamaan worden ook zij gegrepen door de vriendelijkheid van deze single malt. Om iedereen met beide benen op te grond te krijgen bewaar ik een blended whisky voor het laatst. De mythe dat enkel malts het waard zijn om te schenken wordt hiermee ontzenuwd. De Black Bottle (eindelijk weer in een zwarte fles) is een overheerlijke blend van bijna alle Islay whisky’s. Juist omdat het Schotse eiland Islay gekenmerkt wordt door haar geturfde

whisky’s knalt deze betaalbare mix uit het glas. Hij doet niet onder voor menige rokerige malt en eindigt daarom vanmiddag hoog in de top vier.

Na deze alcoholische verdieping vertrekken we richting binnenstad. Omkijkend zie ik dat niet ieder glas geleegd is: de Schots-Ierse malt & blended whisky zal ik later op de avond bottelen. We noemen hem Macanton 117.